برزگری ها، ترانه های کار درو در جامعه ی بختیاری

محور تحقیقات فرهنگ مردم، شیوه ی زندگی، آداب و رسوم، باورها، موسیقی و ادبیّات است و در این میان ادبیّات عامیانه که روح هنری هر ملّتی است شامل عناصری همچون ررب الم ل، چیستان، ترانه، متل، تم یل، اشدار محلی و شدر کار است. شدر کار نسخه ی خوانای احساسات سرایندگان و چگونگی محیط کار آن ها است و اشدار خوانندگان در حین انجام کار که به تور انفرادی یا جمدی خوانده می شود بیانگر ورع مدیشت، دلتنگی ها، رن ها، آمای و آرزوها، عشق ها و نیایش ها است. در این مقاله قصدمان مدرفی جامده ی بختیاری و اشدار عامیانه ی آنان به خصوص اشداری است که مردم بختیاری در حین انجام کار درو به شکل آهنگینی می خوانند. روش جمع آوری اتلاعات به صورت کتابخانه ای، اینترنتی و تحقیقات میدانی صورت پذیرفت و حوزه مکانی جمع آوری اتلاعات میدانی استان های خوزستان و چهار محای و بختیاری بود که توایفی از ایل بختیاری در آن جا به صورت دائم یا به شیوه ی کوچندگی زندگی می کنند.